Βοτουλισμός: Από τα λουκάνικα στο Botox

Το πρώτο κρούσμα της ασθένειας του βοτουλισμού παρατηρήθηκε το 1793 στην Γερμανία, όπου 13 άτομα, εκ των οποίων τα 6 κατέληξαν, κατανάλωσαν λουκάνικο τοπικής παραγωγής. Έως το 1829, και έπειτα από άλλες 230 περιπτώσεις που συνδέονταν με κατανάλωση λουκάνικου, δόθηκε στην ασθένεια η ονομασία βοτουλισμός από την λατινική ονομασία του τροφίμου (botulus). Μετά από 70 χρόνια, ο van Ermengen κατάφερε να απομονώσει τον υπεύθυνο μικροοργανισμό Clostridium botulinum, και να αποδείξει παράλληλα πως η ασθένεια οφείλεται σε δηλητηρίαση, και όχι σε λοίμωξη όπως πιστευόταν ως τότε, λόγω της επικίνδυνης τοξίνης που μπορούσε να παράγει (H&SS, 2005).

Σήμερα, έχουν αναγνωρισθεί επιστημονικά 5 κατηγορίες βοτουλισμού:

– Τροφιμογενής: προκαλείται από κατανάλωση τροφίμου, που περιέχει την τοξίνη

– Τραυματισμού: παρουσιάζεται έπειτα από μόλυνση πληγής με τον μικροοργανισμό και παραγωγή τοξίνης, που μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, φθάνει στο νευρικό σύστημα

– Παιδικός: παρατηρείται σε βρέφη ηλικίας μικρότερης του 1 έτους, συνήθως μετά από κατανάλωση μελιού

–  Μολυσματικός των ενηλίκων: σαν συνέπεια του αποικισμού του μικροοργανισμού στο πεπτικό σύστημα ενηλίκων

– Αδιευκρίνιστου τύπου: συνδεόμενος με ενδομυικές εγχύσεις της τοξίνης (Nantel, 1999)

Η τοξίνη αυτή αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα φυσικά δηλητήρια, αφού δόση από 0.1 μg ως 1.0 μg είναι θανατηφόρος για τον άνθρωπο (ICMF, 1996). Ωστόσο, ο θεραπευτικός χαρακτήρας της έχει βρει εφαρμογή στην αντιμετώπιση ασθενειών, όπως ο στραβισμός και ο βλεφαρόσπασμος  που χαρακτηρίζονται από εκτενείς μυικές συσπάσεις. Όλο και συχνότερη, βέβαια, είναι η χρήση της στην αισθητική ιατρική (παράλυση μυών προσώπου και αποφυγή χαλάρωσης τους), με την εμπορική ονομασία Botox. Μελέτες γίνονται, επίσης, για την εφαρμογή της σε διάφορες νευρολογικές παθήσεις (Cliever, 2002).

Η συχνότητα της ασθένειας είναι μικρή, αλλά χαρακτηρίζεται από μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας, αν δεν ακολουθηθεί σωστή και έγκαιρη θεραπεία (FDA, 2001). Η επικινδυνότητα της αυτή, είναι η βασική αιτία, που έχει μελετηθεί ακόμα και ως βιολογικό όπλο, με ικανότητα διασποράς μέσω των τροφίμων ή του αέρα (Sobel et al., 2004). Η τοξίνη μπορεί να αεριοποιηθεί, χωρίς να χάσει την ενεργότητα της, και να απορροφηθεί από τους πνέυμονες, προκαλώντας ακόμα και τον θάνατο (Nantel, 1999).

 

Βιβλιογραφία

  1. Department of Human & Social Services, State of Alaska, “Botulism in Alaska, a guide for physicians and healthcare providers”, Σεπτέμβριος 2005
  2. Nantel Al., International Programme on Chemical Safety, Poisons Information Monograph 858, Bacteria, Clostridium botulinum, World Health Organization, Αύγουστος 1999
  3. ICMF., Microorganism in Foods, Blackie Academic & Professional Pd, 1996
  4. Cliever., FoodBorn Diseases, Elsevier Science Ltd 2nd Ed., 2002
  5. Food & Drug Administration, Bacteriological Analytical Manual, Ιανουάριος 2001
  6. Sobel J., Tucker N., Sulka Al., McLaughlin J., Maslanka S., Foodborne Botulism in the United States 1990 – 2000, Σεπτέμβριος 2004

 

Παρέχεται βοήθεια σε εργασίες φοιτητών / στην εκπόνηση εργασιών με σχετικό αντικείμενο.

This entry was posted in Γεωπονία, Ιατρική. Bookmark the permalink.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *