Η οικονομική κρίση αποτελεί ένα φαινόμενο σύμφωνα με το οποίο μια οικονομία χαρακτηρίζεται από μια συνεχή και ιδιαίτερα αισθητή ελάττωση της οικονομικής λειτουργίας. Όταν αναφερόμαστε στην οικονομική λειτουργία-δραστηριότητα κάνουμε λόγο για το σύνολο των μακροοικονομικών μεγεθών μιας οικονομίας όπως για παράδειγμα είναι η απασχόληση, το εθνικό προϊόν, οι επενδύσεις κ.α..
Ο πιο βασικός δείκτης οικονομικής λειτουργίας είναι οι επενδύσεις, που όταν παρουσιάζουν διαφορετικές διακυμάνσεις είναι σε θέση να παρασύρουν μαζί τους όλα τα άλλα οικονομικά μεγέθη (Κουφάρης, 2010).
Η οικονομική κρίση είναι η μια εκ των δυο φάσεων που αφορούν οικονομικές διακυμάνσεις και κυρίως την φάση καθόδου, όταν δηλαδή η οικονομική λειτουργία είναι σε μια διαρκή συρρίκνωση (European Commission, 2009, pp. 17-26). Οι οικονομικές αυτές διακυμάνσεις που προαναφέραμε ορίζονται σαν οι συνεχόμενες αυξομειώσεις της οικονομικής λειτουργίας μέσα σε μια οικονομία.
Ένας διαφορετικός όρος που χρησιμοποιείται για τις διακυμάνσεις αυτές είναι κυκλικές διακυμάνσεις ή οικονομικοί κύκλοι (ο όρος αυτός βγαίνει από την αγγλική ορολογία business cycles) και το κάνουν ακριβώς για αυτόν τον λόγο για να τονίσουν δηλαδή την ιδιαίτερη σημασία που έχουν οι επενδύσεις στην εξέλιξη ενός οικονομικού κύκλου. Σύμφωνα, με στατιστικές μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί έχει αποδειχθεί πως οι οικονομικές κρίσεις κρατάνε περίπου 7 μέχρι και 11 χρόνια (Υπουργείο Οικονομικών, 2010).
Λόγω της ραγδαίας εξέλιξης και ανάπτυξης πλέον της τεχνολογίας, οι διακυμάνσεις αυτές έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα μιας και η αγορά αλλά και η οικονομία γενικότερα αλλάζουν απρόσμενα καθώς η παγκοσμιοποίηση παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο όπως και η τεχνολογία. Μέσα σε τέτοιες δύσκολες και δυσμενείς καταστάσεις οικονομικού περιβάλλοντος δημιουργούνται διάφορες σοβαρές και εξαιρετικά σημαντικές αλλαγές στα δεδομένα της αγοράς.