Ασφάλεια στα ασύρματα δίκτυα αισθητήρων

Τα ασύρματα δίκτυα αισθητήρων, μπορούν να χαρακτηριστούν ως μια μεγάλη συλλογή από αισθητήρες οι οποίοι είναι σχεδιασμένοι να έχουν μικρές διαστάσεις, επιβάλλοντας όμως έτσι κάποιους περιορισμούς στο υλικό αλλά και στο λογισμικό. Ο κάθε ένας από αυτούς τους κόμβους αισθητήρες λειτουργεί αυτόνομα μέσα σε ένα περιβάλλον από το οποίο συλλέγει χρήσιμες πληροφορίες τις οποίες επεξεργάζεται και στην συνέχεια μεταδίδει στους γειτονικούς του κόμβους, μέχρι να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό.

Ο κάθε κόμβος αποτελείται από ένα ή περισσότερους microcontrollers, CPUs ή DSP chips τα οποία του δίνουν την δυνατότητα να επεξεργάζεται τα δεδομένα, να προγραμματίζει διάφορες διεργασίες και να ελέγχει την λειτουργικότητα των άλλων συστατικών του υλικού και στην συνέχεια μπορεί να τα αποθηκεύει στην μνήμη του, η οποία όμως είναι περιορισμένη.

Για την ασύρματη επικοινωνία μεταξύ των κόμβων, υπεύθυνος είναι ένας πομποδέκτης. Ως συνήθως η επικοινωνία με radio frequency είναι αυτή που επιλέγεται στις περισσότερες εφαρμογές ασύρματων δικτύων.

Επίσης διαθέτουν μια πηγή ενέργειας, που μπορεί να είναι είτε μπαταρία είτε πυκνωτής, η οποία χρησιμοποιείται για την συλλογή των δεδομένων, την επεξεργασία τους και για την μετέπειτα ανταλλαγή των δεδομένων μεταξύ των κόμβων. Η περισσότερη κατανάλωση ενέργειας γίνεται κατά την επικοινωνία του ενός κόμβου με τους υπόλοιπους, παρά κατά την επεξεργασία των δεδομένων ή την συλλογή τους.

Τέλος ακόμα ένα συστατικό κομμάτι του κόμβου είναι και ο αισθητήρας, ο οποίος ουσιαστικά παράγει ένα σήμα ως απόκριση στην αλλαγή μιας φυσικής κατάστασης.

Στην συνέχεια, το αναλογικό αυτό σήμα μετατρέπεται σε ψηφιακό, μέσω ενός μετατροπέα και αποστέλλεται για περαιτέρω επεξεργασία [48][54].

Λόγω του εχθρικού αφύλακτου περιβάλλοντος στο οποίο ίσως να λειτουργούν, και λόγω των ευαίσθητων πληροφοριών που πιθανώς να επεξεργάζονται, πρέπει οι πληροφορίες να προστατεύονται έτσι ώστε να διατηρείται η ακεραιότητα των δεδομένων.

Οι παραδοσιακές τεχνικές ασφάλειας είναι αδύνατον να εφαρμοστούν και στα δίκτυα αισθητήρων.

Αυτό οφείλεται στην περιορισμένη ενέργεια που έχουν οι αισθητήρες στην διάθεση τους, στους περιορισμένους υπολογισμούς που μπορούν να πραγματοποιήσουν, όπως επίσης και στον περιορισμένη χωρητικότητα μνήμης.

Μια ακόμα βασική διαφορά είναι και η δυνατότητα αλλοίωσης ή καταγραφής των δεδομένων από κάποιους εξωτερικούς παράγοντες [37][34].

[34] John Paul Walters, Zhengqiang Liang, Weisong Shi, and Vipin Chaudhary Wireless Sensor Network Security: A Survey Wayne State University

[37] Vishal Rathod and Mrudang Mehta, Security in Wireless Sensor Network: A survey, Dharmsinh Desai University

[48] John A. Stankovic, Wireless Sensor Networks, University of Virginia, 2006

[54] QinghuaWang and Ilangko Balasingham, Wireless Sensor Networks -An Introduction

This entry was posted in Πληροφορική and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *