Από τα πρώτα γραπτά δημιουργήματα του ελληνικού πολιτισμού αποδεικνύεται ο πόθος του Έλληνα για μάθηση, για καλλιέργεια των διανοητικών του ικανοτήτων. Στόχος του ομηρικού ανθρώπου ήταν η συνεχής προσπάθεια για την πολύπλευρη βελτίωσή του ώστε “αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμεναι άλλων”. Από την άλλη, οι αρχαίοι Έλληνες ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την εύρεση των κατάλληλων μέσων και μεθόδων για την επίτευξη του υψηλού τους στόχου, την προαγωγή των πνευματικών τους ικανοτήτων. Στη σύγχρονη Ελλάδα η εκπαίδευση ως οργανωμένη προσφορά παιδείας (αγωγής και μάθησης), στην ιστορική της πορεία, υπηρετεί δύο βασικούς στόχους. Αρχικά, τη διατήρηση και τη συνέχεια, δηλαδή τη μετάδοση της υπάρχουσας γνώσης από γενιά σε γενιά και, έπειτα, την καλλιέργεια της δημιουργικότητας και την ενθάρρυνση για έρευνα μέσα στο άγνωστο για την ανανέωση και την παραγωγή νέας γνώσης. Οι δύο αυτοί στόχοι, συμπληρωματικοί ο ένας του άλλου, αποτελούν την ουσία της διαδικασίας διδασκαλία – μάθηση.
Η βιομηχανική επανάσταση, μπορούμε να σημειώσουμε πως, συνέβαλε ουσιαστικά στην αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχονται στο σχολείο. Μέχρι σήμερα σε όλες σχεδόν, τις χώρες τα εκπαιδευτικά συστήματα βασίζονται πάνω στο «βιομηχανικό πρότυπο» (factory model) το οποίο η σύγχρονη παιδαγωγική αμφισβητεί και θεωρεί ξεπερασμένο. Στο σχολείο, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές ακολουθούν συγκεκριμένο πρόγραμμα εργασίας.
Παράλληλα, όμως, μεταξύ άλλων, τα εκπαιδευτικά συστήματα αναπτύχθηκαν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε:
ü Να προσφέρουν εκπαίδευση στους πολλούς και όχι στους λίγους.
ü Να εντάξουν στην εκπαιδευτική διαδικασία τη διδασκαλία μεγαλύτερου αριθμού γνωστικών αντικειμένων.
ü Να θεσμοθετήσουν μονάδες διοικητικής μέριμνας για την υποστήριξη των σχολικών μονάδων και να επενδύσουν σε κτίρια και σε εξοπλισμούς.
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον ο άνθρωπος σημείωσε σημαντική πρόοδο, καθώς ανέπτυξε τις θετικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, τις τέχνες, τα ανθρωπιστικά κινήματα και πέτυχε την κοινωνική και οικονομική του αναβάθμιση.
Στραμμένοι προς τη θεωρητική κατεύθυνση, η διδασκαλία ξένων γλωσσών δε θα μπορούσε να μας αφήσει αδιάφορους. Ξεκινώντας η εκμάθηση τους ακόμη και από το νηπιαγωγείο σε μερικές περιπτώσεις, στο μέτρο που αντιμετωπίζονται από την κοινωνία ως μέσο επικοινωνίας, πληροφόρησης, εκπαίδευσης, κατάρτισης σε όλη τη διάρκεια της ζωής, αναδεικνύεται σε παράμετρο μείζονος εκπαιδευτικής σημασίας. Καθώς η πολύγλωσση πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβάλλει τη δημιουργία πολιτών με σφαιρικές γνώσεις, έτοιμους να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της, η προτίμηση των γονιών αλλά και των νέων σε γλώσσες όπως τα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά ολοένα και αυξάνεται.
H διδασκαλία μιας ξένης γλώσσας, δεν στέκεται στην εκμάθηση μόνο ενός λεξιλογίου ή ενός γραμματικού κανόνα, αλλά στην επαφή του ατόμου με έναν άλλο πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα του.Η Ελλάδα ανήκει στην Παγκόσμια Οργάνωση Γαλλοφωνίας (OIF).
Πενήντα-επτά (57) χώρες – κράτη και επαρχίες έχουν τη γαλλική ως επίσημη γλώσσα όπου και η επικράτηση της γαλλικής μειονότητας είναι πολύ ισχυρή. Τα Γαλλικά είναι μία από τις δύο γλώσσες εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και δεύτερη ξένη γλώσσα διδασκαλίας στα σχολεία όλης της Ευρώπης μετά τα αγγλικά. Κι ενώ η προτίμηση των γονιών και των νέων για την εκμάθηση της γαλλικής γλώσσας ολοένα και αυξάνεται, το Υπουργείο Παιδείας υιοθετεί νέες μεθόδους διαπεδαγώγησης. Με τον καιρό ο κλασσικός μαυροπίνακας και το 50φυλλο τετράδιο με το σκληρό εξώφυλλο, αντικαθίστανται αρχικά από τα γνωστά πλέον slides(στα τέλη της δεύτερης χιλιετίας), και εν συνεχεία από τα netbook με «τις γρήγορες ταχύτητες για ατελείωτο σερφάρισμα» όπως υποστηρίζουν πολύ συχνά οι αλυσίδες καταστημάτων τεχνολογίας.
Εξετάζοντας το σκοπό, τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα της χρήσης του διαδικτύου στη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας, καθώς και την σχέση που αποκτούν οι μαθητές σε συνεργασία με τους δασκάλους τους στο διαδίκτυο, μαθαίνοντας μια ξένη γλώσσα όπως τα γαλλικά μέσω του κυβερνοχώρου, θα μπορέσουμε πιθανότατα να κατανοήσουμε τις σύγχρονες μεθόδους εκπαίδευσης, και με την πάροδο του χρόνου να τις ενστερνιστούμε.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
http://www.auth.gr/virtualschool/3.2/Praxis/OnlineEducation.html